De laatste dagen...
Door: webmaster
20 Juni 2010 | Peru, Aguas Calientes
28 en 29 mei:
De plan was om met een vliegtuigje van Manu naar Cusco te vliegen. Echter door het slechte weer kan er geen vliegtuig landen. Dit betekend dat we per boot en bus terug moeten komen in een paar tropische regenbuien hahaha. We zijn dus weer 2 dagen kwijt om op de plek van bestemming aan te komen.
30 mei:
Met de trein gaan we naar Aguas Calientes voor de Incatrail. De trein zit bom vol. We rijden door de Cusco Vallei naar km 27. Hier stappen we uit om vervolgens te voet verder te gaan.
Onze gids staat ons hier op te wschten. Een klein tenger vrouwtje met 2 lunchpakketen voor ons.
We beginnen met de tour naar boven.
Onderweg heb je prachtig uitzicht over nevelwoud, waterval, incaruïnes en prachtige natuur met o.a. veel verschillende orchideën.
De klim is minder zwaar dan wat we gedacht hadden. Echter toch nog best pittig met een zwarte rugzak om.
Eenmaal boven heb je echt geweldig uitzicht over Machu Pichu.
Ook nu is het, what come's up, must come down.
Het is weer een hele klim naar beneden toe.
Morgen vroeg komen we hier terug om Machu Pichu te bezoeken.
31 mei:
Gelukkig kunnen we per bus naar Machu Pichu. Het is wel erg vroeg vertekken zodat je als een van de weinge de tijd hebt om rond te lopen zonder allerlei andere lui.
En dat was het dan ook zeker waard.
Er was bijna niemand, dus we hebben heel wat foto's kunnen maken zonder dat er mensen opstaan.
Dit in tegenstelling tot de andere mensen die een uur na ons binnen kwamen.
Vanaf dat moment kwamen de toeristen binnen en zag je binnen een mum van tijd alleen maar mensen lopen.
We gaan door naar Aguas Calientes waar we een hapje eten en afscheid nemen van onze gids.
Met een eerdere trein gaan we terug, echter deze trein gaat niet tot Cusco, dus we moeten met een bus verder.
Dit is een lokale bus met alleen Peruanen en dus nu met een Aziatische en een gringo ertussen.
Yep. Bekijks alom.
De bus gaat tot Plaza de Armas, dus het is een taxi nemen naar ons pension waar we een paar dagen geleden ook al waren.
Het gastvrouwtje was erg ongerust omdat ze niet had doorgekregen dat wij op eigen houtje terug kwamen.
Er was namelijk iemand op het treinstation die ons zou opwachten en toen we er niet waren, was het paniek.
We gaan nog ff de stad in voor onze laatste uh avondmaal.
Morgenvroeg vertrekken we naar huis.
Peru is echt een heel mooi en divers land.
We kunnen het iedereen aanbevelen.
Je hoeft je hier geen moment te vervelen.
De plan was om met een vliegtuigje van Manu naar Cusco te vliegen. Echter door het slechte weer kan er geen vliegtuig landen. Dit betekend dat we per boot en bus terug moeten komen in een paar tropische regenbuien hahaha. We zijn dus weer 2 dagen kwijt om op de plek van bestemming aan te komen.
30 mei:
Met de trein gaan we naar Aguas Calientes voor de Incatrail. De trein zit bom vol. We rijden door de Cusco Vallei naar km 27. Hier stappen we uit om vervolgens te voet verder te gaan.
Onze gids staat ons hier op te wschten. Een klein tenger vrouwtje met 2 lunchpakketen voor ons.
We beginnen met de tour naar boven.
Onderweg heb je prachtig uitzicht over nevelwoud, waterval, incaruïnes en prachtige natuur met o.a. veel verschillende orchideën.
De klim is minder zwaar dan wat we gedacht hadden. Echter toch nog best pittig met een zwarte rugzak om.
Eenmaal boven heb je echt geweldig uitzicht over Machu Pichu.
Ook nu is het, what come's up, must come down.
Het is weer een hele klim naar beneden toe.
Morgen vroeg komen we hier terug om Machu Pichu te bezoeken.
31 mei:
Gelukkig kunnen we per bus naar Machu Pichu. Het is wel erg vroeg vertekken zodat je als een van de weinge de tijd hebt om rond te lopen zonder allerlei andere lui.
En dat was het dan ook zeker waard.
Er was bijna niemand, dus we hebben heel wat foto's kunnen maken zonder dat er mensen opstaan.
Dit in tegenstelling tot de andere mensen die een uur na ons binnen kwamen.
Vanaf dat moment kwamen de toeristen binnen en zag je binnen een mum van tijd alleen maar mensen lopen.
We gaan door naar Aguas Calientes waar we een hapje eten en afscheid nemen van onze gids.
Met een eerdere trein gaan we terug, echter deze trein gaat niet tot Cusco, dus we moeten met een bus verder.
Dit is een lokale bus met alleen Peruanen en dus nu met een Aziatische en een gringo ertussen.
Yep. Bekijks alom.
De bus gaat tot Plaza de Armas, dus het is een taxi nemen naar ons pension waar we een paar dagen geleden ook al waren.
Het gastvrouwtje was erg ongerust omdat ze niet had doorgekregen dat wij op eigen houtje terug kwamen.
Er was namelijk iemand op het treinstation die ons zou opwachten en toen we er niet waren, was het paniek.
We gaan nog ff de stad in voor onze laatste uh avondmaal.
Morgenvroeg vertrekken we naar huis.
Peru is echt een heel mooi en divers land.
We kunnen het iedereen aanbevelen.
Je hoeft je hier geen moment te vervelen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
